امروزه منابع تولید پراکنده و خازن ها از نظر فنی و اقتصادی برای سیستم های قدرت نقش به سزایی ایفا می کنند. استفاده از منابع تولید پراکنده، می تواند باعث کاهش تلفات شبکه و هم چنین بهبود پروفیل ولتاژ و در نتیجه افزایش کیفیت توان شبکه شود. همچنین خازن نیز می تواند در بهبود پروفیل ولتاژ و کاهش تلفات توان راکتیو نقش مهمی بازی کند. در صورتی که مکان و اندازه مربوط به منابع تولید پراکنده و خازن بدون مطالعه و بررسی های کیفیت توان انتخاب شود، می تواند آسیب های جدی برای سیستم قدرت چه از لحاظ فنی و چه اقتصادی ایجاد کند. در این مقاله به موضوع تعیین ظرفیت و مکان مربوط به منابع تولید پراکنده و خازن به صورت هم زمان بر روی شبکه استاندارد IEEE69 با استفاده از الگوریتم های ژنتیک و ازدحام ذرات پرداخته شده و نتایج حاصل از این دو الگوریتم نیز با یکدیگر مقایسه شده است.
