هدف از این پژوهش بررسی رابطه تنظیم هیجانی، امید به زندگی و افسردگی با استرس مرتبط با ویروس کووید-19 بود. جامعه آماری پژوهش کلیه دانشجویان دانشگاه ملایر بود که در سال تحصیلی1400-1399 مشغول به تحصیل بودند و حدود 6000 نفر بودند. روش نمونه گیری به شکل نمونه گیری در دسترس بود. تعداد نمونه 100 نفر انتخاب شدند. ابزارهای مورد استفاده شامل پرسشنامه تنظیم شناختی هیجان (CERQ) (گارنفسکی و کرایج، 2006) پرسشنامه امید به زندگی میلر و پاورز (1988) و پرسشنامه افسردگی بک (ویرایش دوم) و پرسشنامه تأثیر حوادث (IES) توسط هوروویتس و همکاران ( 1979) بود. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون های همبستگی پیرسون استفاده شد. نتایج پژوهش حاکی از آن است که بین تنظیم هیجانی و استرس مرتبط با کووید-19 رابطه ی مثبت ولی غیر معنی داری وجود دارد. در عین حال میان امید به زندگی و استرس مرتبط باکووید-19 رابطه منفی و معنی داری وجود دارد . همچنین بین افسردگی و استرس مرتبط با کووید-19 رابطه منفی و معنی دار وجود دارد. بنابراین فرضیه های اول و دوم پژوهش مورد تایید واقع می باشد و فرضیه سوم پژوهش رد می شود. یعنی با افزایش تنظیم هیجانی و امید به زندگی میزان استرس کاهش می بابد و همچنین با افزایش افسردگی میزان استرس نیز افزایش می یابد.
