هدف پژوهش حاضر آسیب شناسی فرآیند پژوهش در حوزه علوم تربیتی و روانشناسی است. در این مقاله سعی شده است عوامل مؤثر بر اثربخشی پژوهش از انگیزه و ایده های پژوهشگران تا کاربست پژوهش به عنوان آخرین مرحله پژوهش نقادی شده و آسیب های پیش روی پژوهش و پژوهشگر شناسایی شوند. نداشتن روش مناسب و عدم درک اهمیت موضوع پژوهش، تأکید بر یک نوع روش پژوهش از آسیب های روش شناختی پژوهش است. روش های داوری و اصلاح مقالات، طولانی شدن داوری و مشغله داوران و همچنین رعایت نشدن روش همتراز خوانی از آسیب های فرآیند انتشار پژوهش هاست. در آخر به نظر می رسد در خوزه ادبیات پژوهشی روانشناسی و علوم تربیتی از هیچ کدام از مدل های کاربست پژوهش ها و ترجمه دانش در مجموعه های سازمانی صورت نمی گیرد.
