هدف: پژوهش حاضر به بررسی بهوشیاری و ارضای نیازهای بنیادی روانشناختی در بیماران قلبی- عروقی می پردازد. روش: مقیاس های بهوشیاری، ارضای نیازها، رفتار مستعد بیماری قلبی، اضطراب، افسردگی و استرس ادراک شده بر روی 101 بیمار قلبی- عروقی و 103 فرد سالم به صورت انفرادی اجرا شد. داده های به دست آمده از هر دو گروه با استفاده از روش های آماری توصیفی، مقایسه میانگین های بین گروه ها و تحلیل واریانس چند متغیری تحلیل شد. یافته ها: تحلیل داده ها نشان داد، بیماران قلبی- عروقی، نسبت به گروه سالم از بهوشیاری پایین و رفتار مستعد قلبی بیشتری برخوردار بودند. دو گروه تفاوتی در میزان ارضای نیازهای بنیادی روانشناختی نداشتند. هم چنین، افراد گروه بیمار قلبی- عروقی نسبت به افراد سالم، از اضطراب، افسردگی و استرس ادراک شده بالاتری برخوردار بودند. نتیجه گیری: افراد بیمار قلبی- عروقی نسبت به تغییراتی که در علایم بدنی از جمله ضربان قلب و تنگی نفس، قبل از گسترش حاد بیماری بروز می کنند، آگاه و بهوشیار نیستند و نسبت به افراد عادی رفتارهای مستعد قلبی بیشتری نشان می دهند.
