هدف: هدف پژوهش حاضر تعیین اثربخشی مصاحبه انگیزشی بر اضافه وزن و چاقی در بیماران مبتلا به بیماری کرونری قلب (CHD ) بود. روش: در قالب طرح آزمایشی پیشآزمون- پسآزمون با گروه شاهد، 110 نفر از بیمارانی که عمل باز کرونر قلب روی آنان انجام شده بود و نمایه توده بدن (BMI) مساوی یا بزرگتر از 25 داشتند، انتخاب شدند. گروه آزمایش ( n=60) در جلسه های مصاحبه انگیزشی شرکت کردند و در گروه شاهد (n=50) روال معمولی بیمارستان طی شد. نمایه توده بدن (BMI )، و شدت افسردگی، اضطراب و استرس در دو نوبت پیش آزمون و پس آزمون (سه ماه بعد) در هر دو گروه ارزیابی شد. داده ها با توجه به ملا ک های اضافه وزن و چاقی، با روش تحلیل واریانس تکرار سنجش، تحلیل شد. یافته ها: در مورد گروه دارای اضافه وزن، یافته ها نشان داد اثر تعاملی زمانبندی و گرو ه بندی بر BMI معنی دار بود (F=6.80 ،p<0.05). اندازه اثر تعاملی در حد متوسط بود. نتیجه گیری: مصاحبه انگیزشی در کنترل اضافه وزن بیماران مبتلا به CHD مؤثر است، اما در کنترل چاقی این بیماران تأثیری ندارد.
