مقدمه بیماری های فیزیولوژیک مزمن، فرآیندهای شناختی و هیجانی افراد را تحت تأثیر قرار می دهد. بر این اساس هدف پژوهش حاضر، مقایسه میزان تحریف شناختی و کیفیت زندگی در بیماران مبتلا به درد مزمن، غیر درد مزمن و افراد عادی بود. روش کار پژوهش حاضر پژوهشی علی- مقایسه ای می باشد. جامعه آماری پژوهش حاضر بیماران دارای درد مزمن و غیر درد مزمن و افراد سالم بزرگسال (18 سال به بالا) شهر همدان بودند که تعداد 210 نفر (از هر گروه 70 نفر) از طریق روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. برای ارزیابی اولیه از مصاحبه و پرونده پزشکی و پرسشنامه موردیابی درد مزمن استفاده شد، و به پرسشنامه های تحریفات شناختی الیس و پرسشنامه کیفیت زندگی واروشربون پاسخ دادند. برای تجزیه و تحلیل دادهها از تحلیل واریانس چند متغیره و آزمون تعقیبی شفه استفاده شده است. نتایج نتایج پژوهش حاضر نشان داد بین سه گروه بیماران مبتلا به درد مزمن، غیر درد مزمن و افراد عادی در متغیرهای تحریف شناختی و کیفیت زندگی تفاوت معنادار وجود دارد (0.001 >P)، علاوه بر این نتایج بیانگر آن بود که میانگین نمرات تحریف شناختی و کیفیت زندگی در بین سه گروه بیماران مبتلا به درد مزمن، غیر درد مزمن و افراد عادی به شکل دو به دو نیز با هم تفاوت معنادار دارند. بدین صورت که گروه بیماران مبتلا به درد مزمن نسبت به دو گروه بیماران مبتلا به غیر درد مزمن و افراد عادی دارای میانگین نمرات تحریف شناختی بیشتر و کیفیت زندگی کمتری بود. همچنین گروه بیماران مبتلا به غیر درد مزمن نیز نسبت به گروه افراد عادی به شکل معناداری دارای میانگین نمرات تحریف شناختی بیشتر و کیفیت زندگی کمتری بود. نتیجه گیری بر اساس یافته های پژوهش حاضر، باید با بکارگیری درمان های روان شناختی مناسب نسبت به کاهش تحریف شناختی و بهبود کیفیت زندگی بیماران دارای درد اقدام نموده تا از این طریق بتوان شاهد بهبود روند درمانی آنها بود.
