هدف از مطالعه حاضر بررسی اثر آنی ماساژ بر توزیع فشار کف پایی افراد مبتال به بیثباتی مزمن مچ پا حین راه رفتن است. 15 نفر از افراد مبتال به بیثباتی مچ پا در این پژوهش شرکت کردند. پارامترهای اوج فشار کف پایی، اوج نیرو، زمان رسیدن به اوج نیرو و نرخ بارگذاری در نواحی دهگانه پا حین راه رفتن، قبل و بعد از ماساز اندازهگ یری و ثبت شد. نتایج نشان دادند حداکثر فشار کف پایی در متاتارسال اول )034/0=p )و حداکثر نیروی در نواحی متاتارسال اول )03/0=p ،)بخش میانی پا )045/0=p )و بخش داخلی پاشنه )005/0=p )بعد از ماساژ کاهشی معنادار داشت. زمان رسیدن به حداکثر فشار کفپا در ناحیه میانی پا )041/0=p )و زمان رسیدن به حداکثر نیرو در ناحیه میانی پا پس از ماساژ افزایش معناداری نشان داد )041/0=p .)نرخ بارگذاری در هیچکدام از نواحی پا، بین قبل و بعد ماساژ تفاوت معناداری نداشت. بر اساس نتایج حاضر میتوان ماساژ را مداخلهای برای بهبود توزیع فشار و متعاقب آن کاهش بروز آسیب مجدد و کاهش اثرات منفی این نوع آسیب پیشنهاد کرد.
