سیب زمینی محصول غذایی با ارزشی است که به دلیل سازگاری وسیع با شرایط آب و هوایی متفاوت، پتانسیل باقی ماندن برای نسل های آینده را با توجه به افزایش جمعیت جهان دارا می باشد. این گیاه یکی از گیاهان الگو جهت انجام آزمایشات کشت بافت می باشد که به دلیل توان بالای باززایی ، امروزه تولید درون شیشه ای گیاهچه های سیب زمینی در سطح بسیار وسیعی صورت می گیرد. عوامل متعددی رشد و تکثیر گیاهچه های حاصل از کشت مریستم را تحت تاثیر قرار می دهند که از جمله می توان به ترکیب محیط کشت، نوع و غلظت منبع هیدرات کربن، هورمون ها و نوع عامل ژلی مورد استفاده اشاره کرد. در پژوهش حاضر به منظور بهینه سازی تولید گیاه از طریق کشت ریزنمونه های گره ای در گیاه سیب زمینی، از سه رقم اگریا، ساوالان و مارفونا استفاده شده است. برای این منظور فیتاژل و آگارآگار مورد بررسی قرار گرفت. این آزمایش بصورت فاکتوریل و در قالب طرح کاملاً تصادفی انجام شد. فاکتور اول نوع عامل ژلی و فاکتور دوم رقم بود. نتایج نشان داد که بیشترین طول ساقه و طول ریشه با استفاده از ژل آگار آگار بدست آمده است، همچنین تفاوتهای معنی داری بین ترکیبات تیماری برای صفات تعداد ریشه، تعداد گره و وجود یا عدم وجود کالوس در هرگیاهچه مشاهده گردید.
