سابقه و هدف: سیب زمینی (Solanum tuberosum L.) مهمترین گیاه مغذی و چهارمین محصول عمده دنیا به شمار می رود. عوامل متعددی تکثیر این گیاه از طریق کشت بافت را تحت تاثیر قرار می دهند که از جمله می توان به ترکیب و مقدار نمک های محیط کشت اشاره کرد. در پژوهش حاضر اثر افزایش نمک های ماکرو در محیط کشت بر ریزازدیادی و غده چه گیاه سیب زمینی، با استفاده از سه رقم اگریا، ساوالان و مارفونا در محیط کشت پایه موراشیگ و اسکوگ (MS) بررسی شد. مواد و روش ها: در این مطالعه اثرات نمک های کلرید کلسیم (CaCl2)، مونوفسفات پتاسیم (KH2PO4) و سولفات منیزیم (MgSO4) با غلظت های 25/1، 5/1 و 75/1 برابر غلظت استاندارد آنها در محیط کشت پایه MS (شاهد)، مورد بررسی قرار گرفتند. بررسی اثر افزایش غلظت هرکدام از این نمک ها مستقل و بصورت یک آزمایش فاکتوریل (اثر نمک × رقم) در قالب طرح کاملاً تصادفی با ده تکرار انجام شد. بعد از 30 روز، صفات مختلفی شامل متوسط طول نوساقه در هر گیاهچه، میانگین طول ریشه در هر گیاهچه، تعداد ریشه در هر گیاهچه، تعداد و اندازه برگ در هر گیاهچه بررسی شدند. سپس، گیاهان نسبت به شرایط برون شیشه ا ی سازگار شده و برای تولید غده چه در مزرعه در شهرستان دماوند کشت شدند و صفات میانگین وزن غده چه در هر گیاهچه و تعداد غده در هر گیاهچه اندازه گیری شدند. یافته ها: بطورکلی نتایج آزمایش بررسی افزایش نمک کلرید کلسیم در محیط کشت نشان داد که اضافه کردن غلظت این نمک در محیط کشت برخی از صفات مورد مطالعه از جمله طول نوساقه در هر گیاهچه و میانگین طول ریشه در هر گیاهچه را افزایش داد. نتایج بررسی اثر افزایش مونوفسفات پتاسیم در محیط کشت نیز نشان داد که با استفاده از غلظت های بیشتر نمک در محیط کشت اکثر صفات مورد مطالعه به طور معنی داری بهتر است. همچنین استفاده از غلظت های بالای سولفات منیزیم در در محیط کشت به طور معنی داری باعث بهتر شدن بیشتر صفات مورد مطالعه شده است. نتیجه گیری: نتایج نشان داد که افزایش غلظت هرکدام از این نمک ها به تنهایی در محیط کشت، به طور معنی داری (در سطح احتمال 1% ) باعث افزایش تعداد گره، طول ساقه، تعداد ریشه، طول ریشه و اندازه برگ در مقایسه با شاهد شده است که نهایتاً منجر به افزایش میزان تکثیر و صرفه جویی در نیروی کار و مدت زمان لازم شده است. همچنین افزایش تعداد ریشه در هر گیاهچه در برخی ت
