زخم پای دیابتی یک عارضه مزمن و غیر قابل درمان دیابت است که منجر به هزینه های بالای بیمارستان و در موارد شدید موجب قطع عضو می شود. پاتوفیزیولوژی زخم دیابتی چند عاملی است، عدم رگزایی به دنبال آن کاهش مواد مغذی و التهاب مزمن در زخم دیابتی از جمله عواملی در تاخیر بهبودی زخم است. زخم پوش مناسب زخم دیابتی باید خصوصیاتی چون شبیه سازی محیط ECM برای مهاجرت، چسبندگی و رشد سلولی،حمایت برای بازسازی بافت پوست، رگزایی، خاصیت ضد باکتریایی و کاهش التهاب را داشته باشد. در این پژوهش، ابتدا کندروتین سولفات از ماهی خاویاری (بستر) استخراج و سپس هیدروژل هایی از ژلاتین - اکسید کندروتین سولفات تهیه گردید. اکسید کردن کندروتین- سولفات به جهت ایجاد گروه های آلدئید و پیوند متقاطع با گروه-های آمین ژلاتین انجام گرفت. سپس نانوذرات کیتوسان- کورکومین با درصدهای وزنی مختلف (1% (w/w)، 2%، 4% و 8%) به هیدروژل بهینه اضافه و ارزیابی های لازم انجام شد. نتایج نشان داد کامپوزیت نهایی خصوصیاتی چون ابعاد تخلخل 197μm-53، مدول فشاری 0/061MPa، تورم پذیری73/35%و پایداری 58/9% را پس از 14 روز داشت. همچنین آزمون سمیت سلولی با استفاده از سلول های فیبروبلاست (L929) در مدت زمان 24h و 72hبر روی هیدروژل بهینه و کامپوزیت ها انجام شد. نتایج زنده مانی سلول ها بعد از کشت مستقیم، تفاوت معنی داری (p<0.05) بین کامپوزیت بهینه، هیدروژل و گروه کنترل نشان داد. به نظر می رسد کامپوزیت تهیه شده میتواند برای بهبودی زخم پای دیابتی مناسب باشد.