عباس زمانی

غضروف ماهی به دلیل ترکیب و خواص منحصر به فرد خود به عنوان منبع ارزشمندی از مواد زیستی طبیعی شناخته می شود. این مواد شامل انواع ترکیبات زیست فعال است که از ظرفیت بالقوه ای در حوزه های مختلف مانند مهندسی بافت برخوردار است. هدف از مطالعه حاضر بررسی خواص غضروف ماهیان دارای اسکلت غضروفی شامل کوسه Rhizoprionodon acutus ، سپرماهی Himantura uarnak و ماهی خاویاری بلوگا Huso huso بود. یافته های بافت شناسی نشان داد تعداد سلولهای غضروفی در سپرماهی و کوسه نسبت به بلوگا به طور معنی داری بیشتر بود (P<0.05) بیشترین مقدار GAG در غضروف سپرماهی در مقایسه با دو گونه دیگر ثبت شد (P<0.05). غضروف سپرماهی و بلوگا حاوی کلاژن بالاتری نسبت به غضروف کوسه بود (P<0.05) و سنجش ایمونوهیستوشیمی برای کلاژن نوع II مقادیر بیشتری را در غضروف کوسه نسبت به دو گونه دیگر نشان داد. مدول یانگ غضروف حاصل از سپرماهی به طور قابل توجهی بیشتر از کوسه و بلوگا بود (P<0.05) ، در حالی که تفاوت معنی داری بین مدول یانگ غضروف کوسه و بلوگا مشاهده نشد. بیان ژن های ACAN ، Col II و Sox9 نشان داد که ECM غضروف هر سه گونه قادر به القای تمایز سلول های غضروفی از سلول های بنیادی مشتق شده از بافت چربی انسان (hASCs) بودند. از این نتایج میتوان نتیجه گرفت غضروف هر سه گونه، به ویژه سپرماهی، از ظرفیت بالایی جهت کاربرد در مهندسی بافت غضروف برخوردار است.