روش استروپیکسی، راهکاری نوین در بازسازی ناهمواری سطوح نازک و یک روش تکمیلی در تهیه ی چگالی و توزیع عنصری نمونه می باشد. استفاده از دو آشکارساز هم زمان می تواند در محاسبه ی بهره ی عدم تقارن سطح کمک کند. توسعه ی این روش در زمینه زمین شناسی، متالوژی و صنعت می تواند در استحکام، حل شدگی و تجزیه پذیری مواد نقش موثری داشته باشد. نتایج نشان می دهد که با افزایش شعاع استوانه بازه ی دید به سطح تخت نزدیک می شود. می توان نتیجه گرفت که هرچقدر به سطح تخت نزدیک می شویم بازه ی دیدمان افزایش می یابد. خمیدگی سطوح می تواند نقش موثری در میزان بهره و بازه ی تأثیر پذیری آن ها داشته باشد. همچنین با مقایسه ی بهره ی پرتوی ایکس در سطح تخت برای دو نمونه ی مس و کربنات کلسیم و ضریب جذب جرمی کل در دو نمونه، می توان نتیجه گرفت که ضریب جذب جرمی کل نسبت به سایر عوامل در میزان بهره ی پرتوی ایکس تأثیرگذار است.
