در این مقاله، صفحات گرافن آلاییده شده به اکسید روی برای شناسایی گاز به تفصیل مورد مطالعه قرار گرفت. فرآیند جذب، چگالی حالت های انرژی و جمعیت بار اکسید روی- گرافن برای شناسایی گاز H2S مورد بررسی قرار گرفت. محاسبات با استفاده از نظریه تابعی چگالی انجام شد. نتایج نشان دهنده این است که انرژی جذب سولفید هیدروژن بر ساختار اکسید روی- گرافن بسیار بیشتر از گرافن خالص است. چگالی حالت های انرژی اکسید روی - گرافن با و بدون سولفید هیدروژن مقایسه شدند و نتایج نشان می دهد که تفاوت قابل ملاحظه ای در چگالی حالت های انرژی سیستم بعد از جذب H2S وجود دارد. بنابراین در شرایط نرمال، سیستم اکسید روی - گرافن قابلیت بهتری برای شناسایی گاز سولفید هیدروژن در مقایسه با گرافن خالص دارد.
