با توجه به وابستگی شدید جوامع روستایی در ایران به درآمدهای حاصل از فروش محصولات کشاورزی، بررسی موانع پیش رو فروش این محصولات از سوی کشاورزان امری حیاتی به شمار می رود. لذا در این پژوهش سعی گردیده به شناسایی و اولویت بندی موانع موثر بر بازاریابی محصولات کشاورزی به عنوان یکی از فاکتورهای مهم در فروش کالا پرداخته شود. پژوهش حاضر از نوع کاربردی بوده و از روش تحلیلی – توصیفی برای شناسایی و اولویت بندی شاخص ها بهره گرفته شده است. داده ها و اطلاعات این پژوهش به دو صورت اسنادی از منابع کتابخانه ای و مصاحبه با صاحب نظران و کارشناسان حوزه تولید، بازاریابی و فروش محصولات کشاورزی استان لرستان و تکمیل پرسشنامه توسط آنان گردآوری شده است. و در ادامه از روش AHP فازی بهبود یافته جهت تجزیه و تحلیل داده ها استفاده شده است. پس از تجزیه و تحلیل داده ها نتایج پژوهش نشان می دهد که در بعد ساختار و عوامل محیطی عامل عدم دسترسی به حمل و نقل مناسب، در بعد مالی عامل فقدان سرمایه کافی جهت بازاریابی و در بعد فرهنگی عامل عدم اعتماد به نفس کشاورزان دارای بالاترین اولویت هستند. همچنین با توجه به اینکه نرخ ناسازگاری در تمام مراحل تجزیه و تحلیل داده های پژوهش زیر 1/0 بوده است، لذا نتایج حاصل از تحقیق قابل اعتماد می باشد. در پایان با بررسی نتایج حاصل از پژوهش، پیشنهاد می گردد با توسعه زیر ساخت های ارتباطی روستاها و شبکه های حمل نقل روستایی، اعطای تسهیلات بانکی کم بهره و برگزاری دوره های آموزشی خود باوری برای کشاورزان، سعی در کاهش شدت تاثیر منفی عوامل موثر بر بازاریابی محصولات کشاورزی گردد زیرا کاهش شدت تاثیر این عوامل موجب بالا رفتن درآمد خانوارهای روستایی، پایداری و ثبات ساختار روستاها خواهد شد.
