زمینه و هدف: ماهیها بهعنوان منبع مهم تامین کننده پروتئین، آلایندهها و بهویژه فلزات سنگین را از محیطهاای آبای دریافات و در بافتهای بدن خود انباشته میکنند که این موضوع از نظر ایمنی غذایی حایز اهمیت است. بنابراین، ایان پاژوهش باا هادر بررسای تجمع عناصر آرسنیک، سرب و مس در بافت عضله گونههای قزلآلای رنگین کمان و ماهی ساس صاید شاده از رودخاناه سایروان استان کردستان در سال 1331 انجام یافت. مواد و روشها: در این پژوهش توصیفی، پس از انتخاب پنج ایستگاه نمونهبرداری در طول رودخانه، در مجموع تعاداد 33 عادد از دو گونه ماهی صید شد. پس از هضم اسیدی نمونهها، غلظات عناصار باهروش طیا سانجی ناوری پلاسامای جفات شاده القاایی خوانده شد و پردازش آماری نتایج نیز توسط نرمافزار )Inductively Coupled Plasma-Optical Emission Spectrometry: ICP-OES( انجام یافت. SPSS 3/ 3 و 371 /330 ،3/ یافتهها: میانگین غلظت عناصر آرسنیک، سارب و ماس در بافات عضاله مااهی قزلآلاا باهترتیب برابار باا 322 3 میکروگرم در گرم باود. همچناین، مقایساه آمااری / 3 و 302 /312 ،3/ میکروگرم در گرم و در ماهی سس نیز بهترتیب برابر با 311 نشان داد کاه میاانگین غلظات هماه عناصار کمتار از بیشاینه EU و FDA ،ATSDR ،FAO/WHO میانگین غلظت عناصر با رهنمود رواداری بوده است. نتیجهگیری: اگرچه در زمان اجرای پژوهش مصرر ماهیان مورد مطالعه از حیث نرخ تجمع عناصر در بافت عضله ماهی تهدیادی را متوجه سلامتی مصررکنندگان نمیکند، اما عدم مدیریت اصولی اراضی مجاور رودخانه بهویژه اراضی زیرکشت مایتواناد منجار باه ورود انواع آلایندهها از جمله فلزات سنگین و باقیمانده آفتکشها و کودهای شیمیایی و آلی از طریا تخلیاه زهآب کشااورزی باه رودخانه شده و ضمن تجمع آلایندهها در بافتهای بدن آبزیان ساکن، سلامت مصررکنندگان را نیز با مخاطره مواجه کند.
