در این مطالعه آب رودخانه گاماسیاب در سه ایستگاه سرچشمه و غیر آلوده ، ایستگاه دریافت کننده پساب کارگاه های پرورش ماهی و ایستگاه یک کیلومتری پس از ورود آلاینده ها جهت پی بردن به اثرات خودپالایی رودخانه با بررسی زیستی کفزیان رودخانه مورد ارزیابی قرار گرفت. نمونه برداری از ماکروبنتوزهای این رودخانه توسط سوربر، طی چهار فصل در یک سال و با سه تکرار انجام شد. در بررسی اثر ایستگاه ها بر ماکروبنتوزها از طریق تحلیل تشخیصی، مشخص گردید که ایستگاه دریافت کننده آلودگی پساب بیشترین تفاوت را با ایستگاه سرچشمه دارد .در ایستگاه سوم نیز شرایط آب مناسبتر شده ولی از لحاظ شرایط کفزیان بستر مانند ایستگاه اول احیا نگردیده است. همچنین بررسی همبستگی دو شاخص شانون – واینر و EPT/Chir با بزرگ بی مهرگان کفزی نشان داد که این دو شاخص در بررسی اثر ایستگاه ها با یکدیگر همبستگی منفی دارند.
