از نظر پروتئینی بیشترین میزان و از لحاظ چربی کمترین میزان را پس از گوشت ماهی در بین انواع گوشت های مورد مصرف را گوشت طیور دارا می باشد میزان کلسترول آن پایین بوده وبیماریهای مشترک بین طیور و انسان در مقایسه با نشخوار کنندگان کم می باشد. به منظور اطمینان از هضم ، عدم تخریب، جذب وانتقال مواد مغذی به سلولهای بدن، تحریک رشد، تقویت سیستم ایمنی، رفع کمبود های غذایی، جلوگیری از مشکلات هضمی و پیشگیری و درمان بیماریها از برخی افزودنی های غیر مغذی مانند آنزیم ها، آنتی بیوتیک ها، پروبیوتیک ها، اسید های آلی و ضد انگل ها در جیره طیور استفاده می شود. از طرفی نگرانی درباره افزایش مقاومت باکتری های بیماری زا و ممنوعیت استفاده از آنتی بیوتیک ها، پرورش دهندگان طیور را وادار به استفاده از جایگزین های مناسب نظیر اسیدیفایرها، پرو بیوتیک ها و عصاره های گیاهی کرده است. اسیدیفایرها با کاهشpH خوراک و دستگاه گوارش، شرایط محیطی را برای میکروارگانیسم های بیماری زای روده نامناسب می سازد. استفاده از اسیدیفایرها علاوه بر کنترل و تثبیت میکروفلور روده منجر به افزایش ترشح اسید کلریدریک و آنزیم های پروتئاز، بهبود ضریب تبدیل خوراک، بهبود کیفیت پوسته تخم مرغ و بطور کلی بهبود سلامت عمومی دستگاه گوارش می شود. پروبیوتیک ها با اثر گذاری بر جمعیت میکروبی روده در بهبهود هضم و جذب مواد غذایی موثر هستند. عصاره های گیاهی با داشتن ترکیبات فرار خود و اثر گذاری بر سیستم ایمنی و گوارشی مرغان نقش مهمی در بهبود فاکتور های سلامت دارند.از طرفی افزایش پتانسیل هضم و جذب در طیور گوشتی سبب بهبود پارامترهای عملکردی و سلامتی در طیور می شود. در این بررسی با بکارگیری ترکیب محرک ایمنی گیاهی با نام استرس گارد و پروبیوتیک تجاری با حاوی لاکتوباسیل با نام باکتوسل سعی بر مقایسه اثرات هر کدام بر خصوصیات ایمنی و بیوشیمیایی و مورفولوژی روده در مرغان گوشتی دارد.