تحقیق حاضر با هدف بررسی رابطه ارتقاء انگیزش بر اثربخشی سازمانی(مطالعه موردی:کارمندان دانشکده علوم انسانی دانشگاه شیراز) صورت پذیرفت. این تحقیق بر اساس هدف کاربردی، از لحاظ بعد زمانی یک تحقیق مقطعی و براساس نوع داده ها یک مطالعه کمی به شمار می آید.همچنین بر اساس ماهیت یک پژوهش پیمایشی است.جامعه آماری این تحقیق کارمندان دانشکده علوم انسانی دانشگاه شیراز بوده اند که نمونه ای با تعداد صد وبیست وهفت عضو به روش تصادفی از میان آن ها انتخاب گردیده است.به منظور گردآوری داده ها از ابزار پرسشنامه بهره گرفته شد.در اثنای این تحقیق روایی و پایایی این ابزار مورد تایید قرار گرفت. جهت تجزیه و تحلیل داده ها،با توجه به نرمال بودن توزیع نمونه تحقیق برای تمام متغیرها از ضریب همبستگی پیرسون استفاده شد.نتایج حاکی وجود ارتباط معنادار بین ارتقاء انگیزش و مولفه هایش،توانمند سازی،بازخورد عملکرد و ترفیع شغلی بر اثر بخشی سازمانی می باشد.لازم به ذکر است که مولفه اعتماد تاثیری بر اثربخشی سازمان نداشت و همچنین مولفه ترفیع شغلی دارای بیشترین تاثیر بر اثربخشی بود.
