مجتبی یاری

پرورش صنعتی گاو در ایران به سال1312 بر می گردد؛ در این سال دولت 40 راس گاواصیل از نژادهای ترانتر، شوئیست وسمینتال از فرانسه خریداری و به کشور وارد کرده بود چون جایی نبود که از آنها نگهداری کنند، همه را به دانشکده کشاورزی کرج تحویل دادند. درسالهای 1312تا 1315 با شیوع بیماریهای طاعون وشاربن درکشور، جمعیت دامی کشور بشدت تهدید می شد و ضررهای اقتصادی فراوانی به دامداران وارد می گردید لذا دولت به فکرمبارزه بنیادی با بیماریهای دامی افتاد وطرح اداره کل تفتیش صحی حیوانات (دامپزشکی امروز) را به تصویب رسانید و در همین سالها با استخدام 12 نفر دامپزشک فرانسوی و خریداری مقادیری وسایل تلقیح مصنوعی از کشور روسیه واستخدام یک نفر متخصص تلقیح مصنوعی از آن کشور بنام دکتر رودین عملیات تلقیح مصنوعی درکشورآغازگردید. درسال 1330 بنگاه مستقل دامپروری تشکیل و دامپروری مملکت وارد مرحله نوینی شد. پس ازآن با تاسیس موسسه تحقیقات علوم دامی کشور و مرکز اصلاح نژاد دام ، توسعه دامپروری خصوصاٌ پرورش گاو شیری بصورت علمی وفنی تعقیب گردید؛ بنحوی که هم اکنون قریب به 8 دهه از ورود اولین گروه گاوهای اصیل به کشور می گذرد جمعیت گاوهای کشور به یک 1365935 راس رسیده است که از این تعداد 7/65 درصد گاو و گوساله اصیل 6/27 درصد گاو و گوساله آمیخته و بقیه گاو و گوساله های بومی بوده اند. با توجه به دستگاه گوارشی که گاو دارد می تواند از مواد غذایی بی ارزش (یعنی موادی که برای انسان قابل هضم نیستند) استفاده کرده و پرارزش ترین غذاها یعنی شیر و گوشت را تولید کرده که این کار توسط میکروفلورهای شکمبه صورت می گیرد . شیرگاو مغذی ترین و بهترین غذا برای انسان است؛ به همین دلیل انسانها در طی سالیان با بهره گیری از فنون و دانش خود توانسته اند شیر گاو را به مقدار زیادی، هم از لحاظ کیفی و کمی افزایش دهند زیرا مقدار شیر تولیدی گاو تنها به مقداری است که برای تغذیه گوساله خود متناسب باشد و مازاد بر آن چیزی است که بر اثر تغییر ژن ها وجیره های غذایی تولید می شود. به همین خاطر سرمایه گذاری در این بخش وبه منظور تأسیس یک دامداری می-تواند سوددهی خوبی برای سرمایه گذار داشته باشد.گاو علاوه بر شیر که بخش مهمی از اقتصاد گاوداری را شامل می شود مزایای بسیار دیگری هم دارد از جمله پوست، گوشت و بسیاری از اعضای داخلی مانند روده که در تهیه نخ های بخیه بک