یکی از نگرانی های مربوط به افزایش تولیدات دام و طیور در کشورهای در حال توسعه و نیمه خشک کمبود مواد غذایی رایج برای تغذیه آنها می باشد. یکی از راهکارهایی که می تواند نیازهای بالای میلیون ها دام و طیور به مواد غذایی در این کشورها را جهت حفظ و تضمین تولید آنها برای سال های متمادی، استفاده از مواد غذایی غیر رایج است که در رقابت با تغذیه انسان هم نیست که محصولات فرعی کشاورزی حاصل از فراوری محصول اصلی جز این دسته هستند. تولید سالانه انگور (Vitis vinifera ) به بیش از 7/2 میلون تن می رسد که بخشی از آن برای تولید کشمش و آب گیری استفاده می شود. در طی این فرایندها محصولات فرعی شامل کشمش های غیر قابل استفاده (پس زده)، بخش خوشه های آن (پوش کشمش) و تفاله های حاصل از آب گیری می باشد که به مقدار زیادی تولید می شوند. یکی از مناطق مهم در تولید سالانه انگور (با تولید سالانه نزدیک به 228 هزار تن) در ایران، ملایر می باشد که تقریبا 20 درصد از کل تولید کشمش ایران را شامل می شود و عمدتا ضایعات حاصل از فراوری انگور به صورت کشمش های پس زده (غوره)، شکرک و پوش کشمش می باشد که معمولا به مقدار کم در تغذیه دام و طیور استفاده می شود. هدف از این تحقیق بررسی ارزش غذایی محصولات فرعی حاصل از فراوری کشمش جمع آوری شده از کارخانه های اطراف ملایر در تغذیه دام و طیور به وسیله روش آنالیز تقریبی، تخمین انرژی، تولید گاز و کیسه گذاری می باشد.
