مجتبی یاری

انگور و محصولات بدست آمده از آن به خاطر مصرف در تغذیه انسان، اهمیت فراوانی در دنیا دارند. با این وجود، این محصولات ممکن است گاهی اوقات به دلیل قیمت و کیفیت پایین در تغذیه نشخوارکنندگان استفاده شود. اهداف این پژوهش تعیین ارزش غذایی انگور رقم بیدانه سفید در سه مرحله غوره (خوشه کامل)، رسیده (خوشه کامل)، و کشمش برای نشخوارکنندگان به صورت اندازه گیری ترکیب شیمیایی و ویژگی های تخمیر پذیری به روش تولید گاز در محیط آزمایشگاهی، بررسی ساختار مولکولی با استفاده از روش FTIR (اسپکتروسکوپی مادون قرمز با تبدیل فوریه) و آلودگی های عناصر سنگین و سموم قارچی بود. در مقایسه با انگور رسیده و کشمش، غوره نسب نیتروژن به کربوهیدارت، فنول و تانن کل بیشتری داشت (05/0 > P) و بیشترین ناحیه پیک مربوط به ترکیبات فنولی و کربوهیدارت های ساختاری در بررسی FTIR مربوط به میوه غوره بود (15/0 ≥ P). کشمش تولید گاز تجمعی بیشتری در 24 ساعت از انکوباسیون داشت (05/0 > P). مقادیر آفلاتوکسین B1، B2، G1 و G2 و آکراتوکسین A در میوه غوره و رسیده ناچیز بود در صورتیکه مقادیر کمی در کشمش مشاهده شد (05/0 > P). غلظت سرب در میوه غوره و کشمش کمتر از میوه رسیده بود (05/0 > P). در نتیجه، ترکیبات فنولی و تانن ها، غلظت سموم قارچی و عناصر سنگین در میوه غوره و رسیده و کشمش انگور بیدانه سفید کمتر از سطوح سمی برای تغذیه در نشخوارکنندگان بود و الگو و قابلیت دسترسی مواد مغذی این محصولات، آنها را به عنوان ماده خوراکی مناسب در جیره نشخوارکنندگان ممکن می سازد.