امروزه فناوری شناسایی از طریق امواج رادیویی (RFID) در بسیاری از کاربردهای شناسایی و احراز هویت موردتوجه بسیاری قرارگرفته است. در برخی از کاربرد های حساس، فراهم کردن ارتباط امن و محرمانه برای کاربران بسیار مهم است. به این منظور، پروتکل های احراز هویت های مختلفی پیشنهادشده اند تا امنیت و حریم خصوصی کاربران این سامانه را تأمین کنند. در این مقاله، ما حریم خصوصی یک پروتکل احراز هویت RFID را که در سال 2015 طراحی شده را بررسی می کنیم. ما ابتدا حمله ردیابی و ردیابی پیشرو را در برابر این پروتکل ارائه کردیم. سپس نشان می دهیم که پروتکل در برابر حمله جعل هویت امن نیست به طوری که مهاجم می تواند برچسب را جعل کند و به اطلاعات آن در سرور دسترسی پیدا کند. ما تحلیل حریم خصوصی خود را بر اساس مدل رسمی حریم خصوصی که توسط اوفی-فان در سال 2008 پیشنهادشده است، ارائه می کنیم. سپس، به منظور بهبود عملکرد پروتکل موردبررسی، تغییراتی را در ساختار آن ها اعمال می کنیم و دو نسخه بهبودیافته از پروتکل ها را پیشنهاد می کنیم.