بررسی های جدید نشان داده است که بیماری سرطان ناشی از رشد خارج از کنترل سلول های بدن رخ می دهد. که در آن DNA سلول ها دچار موتاسیون و جهش شده و باعث رشد خارج از حد متعارف سلول و ایجاد اختلال در سلول بدن می شود. برای این منظور از دارو های مهار کننده رشد سلولی استفاده می شود. این داروهای ضد سرطانی با سلول های DNA ترکیب و مانع رشد آن ها می شود. بنابراین داروهای متصل شونده به DNA و بر همکنش آن ها با DNA بسیار مورد توجه محققان قرار گرفته اند چرا که DNA نقش مهمی را در درمان یا کنترل بیماری های مختلف از جمله سرطان دارد. بنابراین شناسایی هر چه بیشتر نوع بر همکنش ها و مطالعات اثرات دارو بر DNA می تواند ما را در سنتز داروهای جدید و در مان بیماری ها یاری کند. در این پروژه به بررسی برهمکنش داروی کارموستین با اجزای DNA با استفاده از نظریه تابع چگالی(DFT) و بررسی پارامترهای کوانتومی، انرژی جذب، انرژی های HOMO-LUMO، طول پیوند، زاویه پیوند و ... پرداخته شد و برای این منظور تمامی مدل ها در سطح Wb97xd/6-31g(d,p) توسط نرم افزار گوسین (09) بهینه شده اند. نتایج محاسبه شده نشان داد که مقدار انرژی جذب در حضور میدان برای همه ی مدل ها منفی است و از نظر ترمودینامیکی گرماده است که بسیار مساعد است. همچنین دارو در اثر تماس با بازهای DNA تغییر چشمگیری در طول پیوند و زاویه پیوند دارو و بازهای نوکلئوتید ایجاد نمی کند. نتایج این بررسی نشان داد دارو با اتصال به باز های DNA باعث می شود سلول های سرطانی فرصت تاثیر را نداشته و این اتصال با آدنین و گوانین محکم تر است.
