علیرضا سوری

آلیاژ نایتینول(NiTi) به دلیل در بر داشتن خواصی همانند انعطاف پذیری فوق العاده با کرنش زیاد قابل بازگشت، اثر حافظه داری ، ویژگی های میرایی بالا، مقاومت خوردگی و زیست سازگاری خوب، دارای کاربرد وسیعی در ساخت قطعات پزشکی و بایو مواد، همانند استنت ها، ایمپلنت های ارتوپدی و ابزارهای جراحی است. اما یکی از مهمترین مشکلات آلیاژ نایتینول، آزاد شدن یون های نیکل ناشی از تخریب سطح نمونه است، که این یون می تواند به عنوان بازدارنده در فرایندهای آنزیمی موثر در سنتز پروتیین و تکثیر سلول دخالت نماید. اعمال پوشش و کاشت یونی از مهمترین روش ها جهت بهبود سطحی و رفتار بایولوژیکی آلیاژ NiTi است در این تحقیق بهبود سطحی از طریق کرین دهی بوسیله فرایند کاشت یونی پلاسمایی (CPIII) بر روی سطح آلیاژ NiTi صورت گرفته و سپس رفتار نانومکانیکی پوشش بوسیله میکروسکوپ نیروی اتمی (AFM) و روش های نانودندانه گذاری و نانو خراش و رفتار خوردگی بوسیله آزمون پلاریزاسیون در محلول 0.5 مولار نمک طعام مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج بیانگر سطح کاملا همگن، یکنواخت و عاری از نواقص سطحی با عمق کاشت یونی کربن در حدود 50 نانومتر همراه با کاهش میانگین زبری سطحی از 34.023 به25.180 نانومتر است. فرایند کاشت یونی منجر به افزایش سختی و مدول الاستیک به ترتیب 80.7 و 21.8 درصد، کاهش ضریب اصطکاک متوسط از0.21 به 0.16 و باعث غالب بودن مکانیزم سایش برشی همراه با افزایش 85 درصدی بازده مقاومت به خوردگی گردیده است.