آلیاژ نایتینول (NiTi (به دلیل در برداشتن خواصی همانند انعطافپذیری فوقالعاده با کرنش زیاد قابل بازگشت، اثر حافظهداری، ویژگیهای میرایی بالا، مقاومت خوردگی و زیستسازگاری خوب، دارای کاربرد وسیعی در ساخت قطعات پزشکی و بایومواد، همانند استنتها، ایمپلنتهای ارتوپدی و ابزارهای جراحی است. اما یکی از مهمترین مشکلات آلیاژ نایتینول، آزاد شدن یونهای نیکل ناشی از تخریب سطح نمونه است که این یون میتواند به عنوان بازدارنده در فرایندهای آنزیمی موثر در سنتز پروتیین و تکثیر سلول دخالت نماید. اعمال پوشش و کاشت یونی از مهمترین روشها جهت بهبود سطحی و رفتار زیستی آلیاژ NiTi است. در این تحقیق بهبود سطحی از طریق کربندهی به وسیله فرایند کاشت یونی پلاسمایی (CPIII (بر روی سطح آلیاژ NiTi صورت گرفته و سپس رفتار نانومکانیکی /0 مولار پوشش توسط میکروسکوپ نیروی اتمی (AFM (و روشهای نانودندانهگذاری و نانوخراش و رفتار خوردگی به وسیله آزمون پلاریزاسیون در محلول 5 نمک طعام مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج بیانگر سطح کاملا همگن، یکنواخت و عاری از نواقص سطحی با عمق کاشت یونی کربن در حدود 50 نانومتر همراه با کاهش میانگین زبری سطحی از 34 به 25 نانومتر است. فرایند کاشت یونی منجر به افزایش سختی و مدول الاستیک به ترتیب 7/80 و 8/21 درصد، کاهش ضریب اصطکاک متوسط از 21/0 به 16/0 و باعث غالب بودن سازوکار سایش برشی همراه با افزایش 85 درصدی بازده مقاومت به خوردگی گردیده است.
