علیرضا سلیمانی

هدف از این کار حذف آلاینده های نیترو آروماتیک و آمینی از محیط آبی با استفاده از فرایندهای فتوکاتالیزوری و اکسایش توسط پرسولفات و نانوتکنولوژی است. به این منظور آلاینده های (P-nitrophenol) و دی متیل هیدرازین نامتقارن (UDMH) به عنوان الگویی از این گروه آلاینده ها انتخاب شدند. برای مدل سازی و بهینه سازی فرایندها از روش آماری پاسخ سطح با استفاده از نرم افزار طراحی آزمایش استفاده شده است. برای بررسی خصوصیات نانوکاتالیست های سنتز شده از دستگاه های SEM، TEM، DLS، EDS، FTIR و VSM استفاده شده است. بطور کلی فرایند در شش بخش انجام شده است. در بخش اول حذف پارانیتروفنول با استفاده از پرسولفات فعال شده به روش هیبریدی با استفاده از نور و گرما (UV/Heat/KPS) مورد بررسی قرار گرفته است، که بعد از 60 دقیقه از انجام فرایند 84 درصد بازده تخریب و بعد از 120 دقیقه 89 درصد بازده معدنی شدن به دست آمده است. در بخش دوم حذف UDMH با استفاده از پرسولفات فعال شده با نانو ذرات آهن صفر ظرفیتی بررسی شده و بعد از 40 دقیقه از انجام فرایند مقدار 85 درصد بازده معدنی شدن به دست آمده است. در بخش سوم حذف پارانیتروفنول با روش فتوکاتالیزوری با استفاده از فتوکاتالیست مغناطیسی قابل بازیافت تیتانیا بررسی شده که بعد از 60 دقیقه از انجام فرایند 88 درصد بازده تخریب و بعد از 120 دقیقه 69 درصد بازده معدنی شدن به دست آمده است. در بخش چهارم حذف UDMH با روش هیبریدی فتوکاتالیزوری با استفاده کاتالیست مغناطیسی تیتانیا در حضور پراکسید هیدروژن بررسی شده که بعد از 120 دقیقه از انجام فرایند 76 درصد بازده معدنی شدن به دست آمده است. در ادامه در بخش پنجم به منظور افزایش خاصیت مغناطیسی کاتالیست به منظور جداسازی راحت تر و همچنین حفظ نانو بودن فتوکاتالیست، فتوکاتالیستی مغناطیسی با نانو جزیره تیتانیا سنتز شد و خاصیت فتوکاتالیزوری آن در حذف پارانیتروفنول تست شد. در بخش ششم حذف آب قرمز به عنوان نمونه صنعتی با استفاده از روش فتوکاتالیزوری و اکسایش توسط پرسولفات موردبررسی قرار گرفت. حذف آب قرمز با استفاده از فوتوکاتالیزور مغناطیسی مقدار 71 درصد معدنی شدن بعد از 120 دقیقه از انجام فرایند به دست آمد. همچنین حذف آب قرمز با استفاده از اکسایش توسط پرسولفات مقدار 60 درصد بعد از 120 دقیقه از انجام فرایند به دست آمد. نانو ذرات آهن صفر ظرفیتی و ف