برای تهیه این زیست مواد جایگزین، ابتدا بافت غضروف فیل ماهی با استفاده از SDS سلول زدایی گردیده و به دو گروه بافت سلول زدایی شده (گرفت) و بافت سلول زدایی و هضم شده (داربست متخلخل) تقسیم گردید. داربست متخلخل به روش خشکایش انجمادی به دست آمد و مورد ارزیابی (بررسی مورفولوژی و اندازه منافذ، تخریب، تورم تعادلی، استحکام فشاری) قرار گرفت. در ادامه گرفت و داربست متخلخل با سلول های مزانشیمیجداشده از بافت چربی انسانی کشت داده شدند. نتایج نشان داد پس از 21 روز کشت، داربست ها بدون افزودن فاکتورهای رشد قادر به ایجاد تمایز غضروفی بودند. همچنین هر دو نمونه در گوش خرگوش ایمپلنت شده و نتایج نشان داد نه تنها هیچ گونه پاسخ التهابی در بافت گوش رخ نداده بلکه القای نسبی غضروف زایی در محل ایمپلنت رخ داد. از آنجاییکه امنیت زیستی مواد مشتق شده از آبزیان بسیار بالاتر از موجودات خشکی زی است. بنابراین اختراع حاضر با بهره مندی از علم مهندسی بافت، یک بستر متخلخل زیست سازگار از ECMبافت غضروف فیل ماهی را به عنوان بستری مناسب برای چسبندگی، تکثیر و تمایز سلول ارائه می کند. با توجه به ایمن بودن، فروانی و سهولت دسترسی می تواند به عنوان یک منبع زیستی جدید معرفی گردد.
