آمونیاک و سرب موادی سمی و خطرناک برای ماهیان تلقی می شوند که آمونیاک در آب به دو شکل یونیزه (NH4+) یا غیر سمی و شکل مولکولی(NH3) یا سمی و سرب نیز در هوا، آب و خاک وجود داشته و ایجاد مسمومیت می نمایند. در این پژوهش اثر سمیت حاد آمونیاک و سرب در غلظت های 5، 10 ، 15 ، 20 و 25 میلی گرم در لیتر(ppm) بر بچه ماهی نورس قزل آلای رنگین کمان (O.mykiss) برای مدت زمان 96 ساعت در شرایط آزمایشگاهی و کنترل شده مورد بررسی قرار گرفت و با تیمار شاهد (فاقد آمونیاک و سرب) مقایسه گردید. بررسی ها نشان داد در مدت زمان مورد نظر تلفات معنی داری در بچه ماهیان مشاهده نگردید. نتایج پیشنهاد می کند در صورت حمل بچه ماهیان به مقصد مورد نظر افزایش آمونیاک و سرب تا 25 میلی گرم در لیتر در شرایط فیزکو- شیمیایی مناسب آب مانند اکسیژن، دما، pH ، هدایت الکتریکی و میزان مواد جامد محلول (TDS) تاثیر معنی داری بر روی تلفات بچه ماهیان نخواهد داشت.
