یکی از مهمترین چالش‌ها در صنعت آبزی‌پروری پایدار، جایگزینی پودر ماهی با سایر اقلام غذایی از جمله منابع گیاهی است. با این حال، اکثر منابع گیاهی دارای طیف گسترده‌ای از عوامل ضد تغذیه‌ای بوده که می‌توانند تاثیری منفی برعملکرد ماهی داشته باشند. استفاده از آنزیم‌های برون‌تنی مانند فیتاز، زایلاناز و گلوکاناز به عنوان افزودنی برای بهبود هضم مواد مغذی موجود در منابع گیاهی به طور گسترده در طیور و خوک مورد بررسی قرار گرفته است ولی در آبزیان علی‌رغم تأثیر امیدوارکننده آنها در بهبود قابلیت هضم مواد مغذی از طریق هیدرولیز پلی‌ساکاریدهای غیر نشاسته‌ای موجود در منابع گیاهی رایج نبوده است. استفاده از این آنزیم‌ها در جیره غذایی ماهیان می‌تواند قابلیت هضم پلی‌ساکاریدهای غیر نشاسته‌ای را بهبود بخشد. به طور کلی، مطالعات در زمینه استفاده از آنزیم‌های کربوهیدرازی در آبزی‌پروری گسترده نیست ولی با توجه به نتایج امیدوارکننده‌ای که در سایر جانوران غیرنشخوارکننده و همچنین اثرات مطلوبی که در گونه‌های آبزی‌پروری مورد مطالعه دیده شده است، افزایش تحقیقات در این زمینه می‌تواند ابزار مفیدی برای بهبود صنعت آبزی پروری پایدار باشد.
