ماهی یکی از اجزای اصلی سبد غذایی انسان به ویژه برای ساکن نواحی ساحلی محسوب میشود. بزرگنمایی فلزات سنگین بهه عنهوان یکی از تهدیدهای مهم امنیت غذایی در ماهی همواره مورد توجهه بهوده اسهت. در ایهن ماالعهه تعمهع زیسهتی مهگ در گونهه کپهور Cyprinus carpio) ( تالاب بوجاق در جنگ نر و ماده مورد ماالعه قرار گرفت و با استانداردهای جهانی مقایسه شد. 15 نمونه شامل 4 نر و 11 ماده از این گونه بصورت تصادفی از قسمتهای مختلف تالاب بوجاق صید شدند. پگ از آماده سازی و هضم نمونهها غلظت مگ با استفاده از دستگاه جذب اتمی قرائت گردید. نتایج نشان داد غلظت مگ در نر بیشتر از ماده است و بین نر و ماده از نظر غلظت مگ در عضله اختلاف آماری معنی داری وجود داشت ) p<0.05 (. همچنین بین غلظهت مهگ در عضهله کپهور بها اسهتاندارد WHO / FAO اختلاف آماری معنی داری وجود داشت اما این مقدار در هر دو جنگ کمتر از استاندارد بود. جذب روزانه و حداکثر معاز روزانه مگ برای ماهی کپور 79 / 1 و 07 / 5 برای بزرگسالان و 93 / 3 و 15 / 1 برای کودکان به دست آمد. بنابراین بر اساس نتایج این پهژوه مصرف ماهی کپور از نظر غلظت مگ به مقدار 07 / 5 و 15 / 1 کیلو گرم در روز به ترتیب برای بزرگسالان و کودکان مهیتوانهد مناسهب باشد.
