خشکسالی از مهم‌ترین مخاطرات طبیعی با تأثیرات گسترده بر منابع آب است. این پژوهش با هدف تحلیل خشکسالی‌های هواشناسی و هیدرولوژیکی در دشت همدان-بهار، از شاخص بارش استاندارد شده (SPI)، شاخص دبی استاندارد شده (SDI) و شاخص سطح آب استاندارد شده (SWI) در بازه آماری 30 ساله استفاده کرده است. درصد فراوانی طبقات خشکسالی در مقیاس‌های زمانی مختلف (3، 6، 9 و 12 ماهه) محاسبه و ارتباط شاخص‌های SPI و SWI با ضریب همبستگی پیرسون تحلیل شد. نمودار حرارتی ضرایب همبستگی، تفاوت تأثیر مقیاس‌های زمانی بر شدت این ارتباط را نشان داد. نتایج حاکی از سهم بالای خشکسالی‌های خفیف و متوسط و تأثیرات تأخیری بیشتر منابع آب زیرزمینی نسبت به تغییرات اقلیمی است. همبستگی مثبت معنادار در برخی ایستگاه‌ها نشان‌دهنده تأثیر مستقیم بارندگی بر منابع آب زیرزمینی است، در حالی که ضرایب منفی در برخی نقاط تأثیر برداشت بی‌رویه را برجسته می‌کند. این پژوهش تأکید دارد که مدیریت منابع آب باید با توجه به واکنش‌های متفاوت منابع سطحی و زیرزمینی به خشکسالی طراحی شود و تحلیل شاخص‌های خشکسالی ابزار مؤثری برای پایش و مدیریت پایدار منابع آب در مناطق خشک و نیمه‌خشک است.
