عرصه ی جنگلی از ارکان بسیار مهم ذخیره سازی، تصفیه و حفظ تعادل جریان آبهاست. چنانکه گاه ارزش جنگل از نظر آب و آبادانی مناطق اطراف چند برابر ارزش چوب تولیدی آن برآورد می شود. در این مجموعه حیاتی قابل تجدید و حساس به خطرهای لغزش و رانش و حرکتهای توده ای خاک، احداث راه بعنوان یک دخالت شدید تعادل حیاتی این مجموعه را بر هم میزند و یکی از بزرگترین مشکلات ناشی از جاده سازی در جنگل ایجاد و افزایش اشکال مختلف فرسایش از قبیل فرسایش آبکندی و توده ای در اطراف جاده ها است و عامل عمده ی فرسایش و رسوبگذری در یک جنگل طبیعی معرفی شده است. و علت اصلی این فرآیند از بین بردن پوشش گیاهی، تخریب ساختمان خاک، افزایش سرعت رواناب و ناپایدار کردن شیب دامنه می باشد. با این تفاسیر توانائی در پیشگوئی درست از فرسایش و رسوب زائی جاده قطعا می تواند اثرات رسوبگذاری توسط جریانات را کاهش دهد. در این مطالعه از مدل پیش بینی و تحویل رسوب جاده( SEDMODL) برای برآورد فرسایش و تحویل رسوب یک جاده ی جنگلی آسفالته استفاده شده است به این ترتیب که کل طول جاده به 5 کلاسه ی شیب با طولهای متفاوت تقسیم شده و پارامترهای مورد نیاز مدل برای هر بخش جاده بر اساس استانداردهای تعریف شده ی مدل تعیین شده و در رابطه های مدل جایگذاری شدند. بعد از انجام محاسبات و طبق نتایج مطالعه، با وجود اینکه جاده مزبور تنها 0.03% از کل مساحت حوزه آبخیز را شامل می شود 11.92 تن تولید رسوب و 2.06 تن تحویل رسوب به آبراهه دارد، که ارتفاع دیواره های خاکبرداری ، پوشش دیواره و شیب عوامل مؤثر بر میزان فرسایش جاده ای میباشند.
