بهنوش فرخزاده

دما یکی از مهمترین پارامترهای هواشناسی است که در بسیاری ازمطالعات مورد استفاده قرار می گیرد. این متغیر هواشناسی در بررسی های تغییر اقلیم و کشاورزی از اهمیت ویژه ای برخوردار است، بطوری که تغییر اقلیم و افزایش درجه حرارت یکی از مسائل مهم زیست محیطی بشر به حساب می آید. پهنه بندی این پارامتر و بررسی تغییرات آن در دوره دراز مدت می تواند بر مدیریت صحیح بهره برداری از منابع آب و خاک و تامین نیاز آبی گیاهان موثر باشد. در این تحقیق دادههای خروجی مدل گردش عمومی جو تحت سناریوی A1B با استفاده از مدل SDSM ریزمقیاس شد سپس به ارزیابی پیامدهای تغییر اقلیم بر الگوی دمایی در 3 دههی آتی استان اردبیل پرداخته شد. بدین ترتیب ابتدا متوسط دمای سالیانه استان در 3 دههی 2020، 2050 و 2090 میالدی مورد بررسی قرار گرفت و با دادههای مشاهداتی ایستگاههای سینوپتیک استان طی دوره آماری2014-1994 مقایسه گردید. در انتها نیز پهنه بندی تغییرات الگوی دمایی در این دورهها انجام شد. نتایج نشان داد که دما در استان بطور محسوس روند صعودی به خود خواهد گرفت بطوریکه میانگین دمای حداقل و حداکثر در سطح استان در دهههای 2020 ،2050 و 2080 به ترتیب 40/0 ،90/1 و 84/3 درجه سانتی گراد افزایش مییابد. همچنین نتایج حکایت از این امر داشت که ایستگاه سرعین در این 3 دهه بیشترین افزایش دما )84/3-68/0درجه سانتیگراد( و ایستگاه کوثر شاهد کمترین افزایش دما )C13/°3-35/0 )خواهد بود.