بهنوش فرخزاده

سالیان سال است که بشر با دخالت غیر اخلاقی خود در اکوسیستتهاای طبیعتی یکتی از مع تلار بتزرت زیستت محیطی قرن را رقم زده است. تغییرار اقلیم عهدتا بر اساس تغییرار بشر در چرخه های زیست زمتی شتیهیایی بتوی ه – – چرخه های کرب و نیتروژن میباشد. از اواسط سال 1881 تا 2112 میلادی درجه حرارر سطح کتره زمتی حتدود °C 1880 افزایش یافته است. بر اساس آخری گزارش کهیته تغیرار اقلیهی IPCC (2013) ، اثر افزاینتده میتزان گازهتای گلخانته ای ( (CO2, CH4, N2O بر درجه حرارر هوا اثبار شده است. در تحقیق حاضر میزان انتشتار گازهتای گلخانته ای در شترایط آزمایشگاهی از خاک دو مزرعه صنوبر 3 ساله و مزرعه کانولا واقع در ادمونتون ، کانتادا متورد بررستی قترار گرفتته ا نتد. ایت آزمایش در غالب طرح کاملا تصادفی تک عاملی اجرا شده است که تناا عامل آن نوع محصتول کشتت شتده میباشتد. انتشتار گازهای گلخانه ای بطور روزانه طی یک ماه نهونه گیری شده است. جات جهع آوری نهونه های گاز از سرنگ های 20 میلتی لیتری مخصوص استفاده شده است و میزان گازهای CO2, CH4 and N2O با استفاده از دستگاه کروماتوگرافی گاز GC- Varian CP-3800) ) تخهی زده شدند. نتایج حاصله بیانگر افزایش معنی دار گاز CO2 از 1.3 μmolCO 2 m -2 s -1 در مزرعه چوب به μmolCO 2 m -2 s -1 4.3 در مزرعه کانولا بوده است. در میزان انتشار گازهتای CH4 و N2O تفتاور معنی داری مشاهده نشد. ای نتایج میتواند بیانگر اثرار مثبت توسعه مزارع صنوبر در راستتای تولیتد چتوب و تعتدیل انتشتار گازهای گلخانه ای باشد. که به نوبه خود و در مقیاس کلان بیانگر اثر کاهنده مزارع صنوبر بر پدیده گرمایش زمی میباشد.