بهنوش فرخزاده

جادههای جنگلی یکی از بزرگترین منابع انتقال رسوب به شبکه آبراهه حوضه به شممار ممیرود؛ بنمابراین بمرآورد رسوبات ناشی از شبکه جاده، عاملی مهم در ارزیابی اثرات جادهسازی است. در این مطالعه از مدل پیشبینی و تحویم رسوب جاده )SEDMODL ،)برای برآورد فرسایش از یک جادهی جنگلمی آسماالته در 24 کیلمومتری شممال غربمی شهرستان روانسر در استان کرمانشاه استااده شدهاست. جادهی مذکور به 5 قطعه تقسیم شد و در هر بخش عواملی مانند زمینشناسی، ارتااع و پوشش ترانشههای خاکبرداری، ترافیک جادهای، فاصله از آبراهه و بارندگی که از پارامترهای مؤثر مدل در برآورد میزان رسوب تولیدی هستند، حاص شد. بعد از ارزیابی شاخصها و اجرای محاسبات مربوط بمه مدل، میزان فرسایش و رسوب تحویلی به آبراه در 5 قسمت جاده به دست آمد. نتایج نشان داد بخش پنجم جماده دارای بیشترین رسوب انتقالی به آبراهه در بین سایر بخشها است. عالوه بر این، مشخص شد که جادهی مزبور بما سمهم 03/0 درصد از ک مساحت حوزهی آبخیز، 92/11 تن تولید رسوب و 06/2 تن تحوی رسوب به آبراهمه دارد. عمالوهبمراین براساس نتایج آزمون پیرسون، ارتااع ترانشههای خاکبرداری و پوشش محافظ دیوارها به ترتیب به عنوان شاخصهای اصلی مؤثر بر میزان فرسایش جادهای شناخته شدند