انگور از مهم ترین محصولات باغی در دنیا است که هم به لحاظ سطح زیر کشت و هم ارزش اقتصادی و تغذیه ای بالا، مورد کشت و کار واقع می شود. اکثر ارقام انگور اروپایی (انگور های موجود در ایران) خود بارور میباشند. در حالی که در بیشتر ارقام انگور آمریکایی تولید میوه بدون نیاز به گرده افشانی امکان پذیر نیست و میبایستی از گردهزاهای خوب در تشکیل میوه بالا استفاده کرد. اگرچه در انگور گردهافشانی در داخل گل انجام میشود اما هوای آرام و خشک در بهبود گرده افشانی و تولید حبه تاثیر زیادی دارد. بهنژادی با ایجاد تغییرات ژنتیکی جدید در گونههای گیاهی شروع میشود، از میان تغییرات ژنتیکی حاصل گزینش گیاهان با عملکرد بالا، مقاومت به تنشهای زنده و غیرزنده، شکل درختان میوه، رنگ مطلوب، در اولویتهای بهنژادی قرار دارد. اصلاح کنندگان گیاهان خویشاوند را در تلاقیهای بارور شرکت دادهاند و از میان نتاج آنها ترکیباتی را انتخاب کردهاند که به گیاه خصوصیات جدیدی میدهد که برای بشر سودمند باشند. شناخت دقیق و قابل اعتماد ارقام در مدیریت صحیح ژرم پلاسم، گواهی نهال توسط خزانهداران، ایجاد باغات یکدست، انتخاب والدها برای تلاقیهای کنترل شده از اهمیت ویژهای برخوردار است. به همین منظور سازگاری گرده و درصد تشکیل میوه ارقام صاحبی و شاهانی با والد مادری رقم لعل در 3 تکرار مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج حاصل از گردهافشانی مشخص نمود که هر دو رقم ’صاحبی‘ و ’شاهانی‘ با رقم ’لعل‘ سازگار هستند. همچنین نتایج نشان داد که از نظر درصد تشکیل میوه بین پنج مرحله مختلف شمارش میوه اختلاف معنی داری درسطح 1 درصد وجود دارد. نتایج حاصل از تجزیه واریانس مشخص نمود که بین ارقام گرده زا از نظر درصد 21 درصد / 18 و 66 / تشکیل میوه اختلاف معنی داری وجود ندارد و ارقام گردهدهنده ’شاهانی‘ و ’صاحبی‘ به ترتیب با 66 تشکیل میوه به عنوان ارقام سازگار با رقم لعل مشخص گردیدند. درصد تشکیل میوه در دو مرحله آخر شمارش میوه تقریبا مشابه بود و میزان ریزش حبه ها از مرحله سوم به بعد حالت ثابت نشان داد. بررسی کیفی صفات میوه های حاصل از گرده افشانی کنترل شده نشان داد که منبع گرده اثر زیادی بر ویژگی های تاز خوری و کیفیت ندارد.
