پروتئین یکی از مهمترین و گـرانتـرین مـواد مغـذی موجـود در جیـره می باشد که بیشترین نقـش در رشـد را دارد. در صـورت مصرف زیاد پروتئین به جای این که آنها صـرف رشـد و افــزایش وزن مــاهی گردند، صــرف تولیــد انرژی می شود. از طرفی مـواد دفعـی نظیـر آمونیـوم افـزایش یافته که خود سبب افزایش بار آلودگی محیط و کاهش کیفیت آب می گردد. آمونیوم و آمونیاک از فاکتورهایی هستند که میتوانند با عدم مدیریت صحیح و مناسب در استخرهای پرورشی مشکلساز شده و عواقب نامطلوبی را ایجاد نمایند. پروتئین جیره و تعادل آن، اولین گام مؤثر در راستای تولید جیره غـذایی کـم هزینـه با کارایی بالا در رشد ماهیـان محسـوب مـی شـود. کمبود یا مازاد پروتئین جیره سبب کاهش رشد یا آلودگی منابع آبی و مضرات ناشی از آن را در پی خواهد شد. تعیین میزان پروتئین مورد نیاز بـرای ماهی در طول دوره بــه منظور بدســت آوردن بهتــرین بازده غذایی، صرفه جویی در هزینـه هـا و کـاهش ورود نیتروژن بـه داخل اکوسیسـتمهـای آبـی از فاکتورهـای اساسی مدیریت آبزی پروری می باشد.
