ژن ویتلوژنین تحت تاثیر عملکرد گیرنده های استروژنی درونی سلولی بیان می گردد. جنیستئین و بتاسیتوسترول، ترکیبات گیاهی شبه استروژنی هستند که می توانند سبب اخلال در این مسیر شوند. از این رو بررسی الگوی بیان ژن ویتلوژنین در آبزیان می تواند به عنوان شاخص زیستی مناسب جهت تعیین شدت تاثیر گذاری این ترکیبات بر عملکرد تولید مثلی آبزیان بیان گردد. به منظوربررسی اثرات جنیستئین و بتاسیتوسترول بر بیان ژن ویتلوژنین در کبد و تخمدان ماهی سفید، ماهیان به طور مجزا در معرض سه سطح جنیستئین و سه سطح بتاسیتوسترول با غلظت های (500، 50 و 10 نانوگرم بر لیتر) قرار گرفتند. پس از 21 روز در معرض قرار گیری میزان بیان نسبی ژن ویتلوژنین در بافت های کبد و تخمدان پس از استخراج RNA به روش Real-time PCR بررسی گردید. تجزیه و تحلیل داده ها نشان داد که بیان نسبی ژن ویتلوژنین در بافت کبد در ماهیان در معرض غلظت بالای جنیستئین در مقایسه با گروه شاهد و تیمار بتاسیتوسترول بیشتر است. در صورتی که این اختلاف در بافت تخمدان مشاهده نگردید. از آن جا که محل اصلی ساخت ویتلوژنین تحت تاثیر ترکیبات استروژنی درونی (استرادیول) بافت کبد در ماهیان بیان شده است، به نظر می رسد حضور ترکیبات فیتواستروژنی نظیر جنیستئین توانسته است سبب افزایش بیان نسبی ژن مذکور در ماهیان در معرض غلظت جنیستئین 500 نانوگرم بر لیتر شود.
