اهداف: دامنه وسیعی از ترکیبات شیمیایی برهم زننده اندوکراینی م یتوانند شوند. فیتواستروژن ها به عنوان ترکیبات DNA منجر به تغییر متیلاسیون استروژنی ضعیف می توانند بر عملکرد تولیدمثلی یا ساختار سیستم غدد درو نریز آبزیان تاثیرگذار باشند. مواد و رو شها: به منظور بررسی اثرات اپی ژنتیکی جنیستئین و بتاسیتوسترول بر 49 عدد مولد ماده ماهی سفید به مدت 21 روز و همچنین ،DNA متیلاسیون تخم لقاح یافته ماهی سفید تا زمان تفریخ، در معرض سه سطح جنیستئین و سه 50 و 500 نانوگرم بر لیتر قرار گرفتند. از ، سطح بتاسیتوسترول با غلظت های 10 بافت های تخمدان و کبد ماهیان مولد و نیز لاروهای تازه تفریخ شده در پایان آنها جداسازی شد. در این مطالعه به منظور بررسی DNA آزمایش نمونه برداری و استفاده شد. MSAP متیلاسیون در هر یک از باف تها از تکنیک در بافت کبد و در ماهیان در معرض DNA یافته ها: بالاترین نرخ متیلاسیون بتاسیتوسترول مشاهده شد. در تخمدان و جنین ماهیان نیز حضور هر دو ترکیب تاثیرگذار DNA در محیط آبی در مقایسه با شاهد توانست بر الگوی متیلاسیون باشد. بررسی نتایج نشان م یدهد که متیلاسیون کل ژنوم در پاسخ به حضور هر دو ترکیب در محیط آزمایش در بافت های کبد، تخمدان و جنین تغییر می نماید. نتیجه گیری: الگوی تغییر متیلاسیون بسته به نوع بافت و ترکیب فیتواستروژنی متفاوت است. بنابراین جنیستئین و بتاسیتوسترول قادر به تغییر شاخ صهای مولکولی در مولدین و جنین هستند. بنابراین حضور این ترکیبات با غلظت های ذکرشده در رودخانه های منتهی به دریای خزر می تواند در درازمدت بر عملکرد تولیدمثلی ماهی سفید تاثیر منفی داشته باشد.
