در طیفسنجیهای متعدد هستهای، بررسی رادیوایزوتوپها عمدتاً شامل تشخیصپرتوهای گاما میشود. ارزیابیهای مربوط به توزیع و کمیت یک ایزوتوپ، که معمولاً در مطالعات ردیابی مورد استفاده قرار میگیرد، اغلب بر شمارش پرتوهای گاما ساطع شده در جهتهای خاص متکی است. تعداد ثبت شده پرتوهای گاما صرفاً کسری از تابش تابشی است که بستگی به حساسیت شمارنده دارد. حساسیت موثر، که با S نشان داده می شود، شمارنده ای که در معرض تابش گاما قرار می گیرد، مستقیماً با B نرخ شمارش پس زمینه و N نرخ شمارش در هنگام پرتو گاما است. وضوح آشکارساز، R، همچنین به توانایی آشکارساز برای تمایز بین پیک های انرژی مختلف تابش ورودی اشاره دارد. در اینجا، ما حساسیت آشکارساز را علاوه بر وضوح آشکارساز برای یک کریستال سوسوزن 2 اینچی جدید ساخته شده از NaI مجهز به فتومولتیپلایر (PMT)، مدل CR169 بررسی کردیم. آشکارساز نیازی به ولتاژ اضافی ندارد، اما دستگاه متشکل از پیش تقویت کننده، تقویت کننده، آنالایزر چند کاناله و طیف سنجی به برق 220 ولت نیاز دارد. دو چشمه استاندارد Cs-137 و Co-60 با اکتیویته های μCi 10.6 و μCi 10 برای کالیبره کردن طیف انرژی استفاده شد. مقدار بالایی از حساسیت و وضوح به دست آمد که نشان دهنده توانایی بهتر برای تمایز بین پیک های انرژی نزدیک در یک طیف است. علاوه بر این، اکتویته منابع شناخته شده به صورت تئوری و تجربی با توافق خوبی محاسبه شد.
