مقصود از وضع، حالتی از شیء است که در اثر نسبت برخی از اجزاء با در نظر گرفتن جهت آنها حاصل می شود. مانند حالت ایستادن که از قرار گرفتن اجزاء بدن بر روی یکدیگر به طوری که سر در جهت بالا باشد حاصل می شود یا حالت دراز کشیدن که از قرار گرفتن اجزاء بدن در کنار یکدیگر بصورت افقی انتزاع می شود" از آنجا که نسبت بین اجزاء و جهت میان آنها، فقط در مادیات قابل تصور است این مقوله نیز مانند «متی» و «أین» اختصاص به مادیات دارد. وضع به وضع بالطبع و لابالطبع و بالفعل و بالقوه تقسیم میشود. لازم به ذکر است همه این مباحث درباره وضع مقولی که یکی از مقولات ده گانه ارسطویی است میباشد و دو معنای غیرمقولی هم دارد که خارج از مباحث این مدخل است