یکی از مهم ترین، گران ترین و با ارزش ترین عناصر و اجزای سازمان ها، نیروی انسانی است که بین عوامل دیگر، حیاتی ترین عنصر راهبردی و اساسی ترین راه برای افزایش اثربخشی و کارآیی سازمان محسوب می شود.بنابراین تحقیقات واطلاعات دراین زمینه می توانددرتصمیمات مدیرینی بسیارمفیدوشایسته باشد. پژوهش حاضربابررسی تأثیر تعارض در محیط کاربر فرسودگی شغلی در دوران کرونا با توجه به نقش جو سازمانی می پردازد. جامعه آماری این پژوهش شامل همه کارکنان دانشگاه علوم پزشکی شهرستان همدان به تعداد 360 نفرمی باشدکه بااستفاده ازجدول مورگان وروش نمونه گیری ساده حجم نمونه181نفربرآوردشد. ابزاراصلی جمع-آوریاطلاعات پرسشنامه بامقیاس پنج گزینه ای لیکرت بوده است. برای تجزیه وتحلیل داده هاازآمارتوصیفی واستنباطی وازمدل-یابی معادلات ساختاری بااستفاده ازنرم افزار PLS استفاده شد. این پژوهش ازلحاظ هدف،کاربردی وازجهت شیوه جمع-آوری اطلاعات پیمایشی محسوب می شود. نتایج این پژوهش نشاندادکه تعارض در محیط کارارتباط مثبت ومعناداری بافرسودگی شغلی در دوران کرونا دارد،همچنین جو سازمانی ارتباط میان تعارض در محیط کار و فرسودگی شغلی را میانجی می کند.
