ریسک اعتباری یکی از مهمترین ریسکهای است که بانکها و دیگر موسسات مالی با آن مواجه می- باشند. ریسک اعتباری از این واقعیت ریشه میگیرد که طرف قرارداد، نتواند یا نخواهد تعهدات قرارداد را انجام دهد. تأثیر این ریسک با هزینه جایگزینی وجه نقد ناشی از قصور طرف قرارداد سنجیده میشود. با توجه به اینکه وابستگی قویتری بین زیانهای بزرگ وجود دارد تا بین سودهای بزرگ، در چنین حالتهای توزیعهای متقارن غیرقابل استفاده و مدلسازی است و تابع مفصل توانسته جوابهای مناسبتری را ارائه نمایید. مطالعه توابع مفصل و کاربردهای آنیکی از روشهای جدید در مدیریت ریسک اعتباری است. رایجترین روش در اندازهگیری ریسک پرتفوی برای شبیهسازی تأثیر توأم عوامل ریسک، استفاده از تابع توزیع گاوسی چند متغیره به دلیل پیادهسازی آسان آن هست. متأسفانه، از شواهد تجربی شناختهشده است که برازش دادن دادههای واقعی برای شبیهسازی تأثیر توأم عوامل ریسک ناکافی است. استفاده از تابع مفصل به ما اجازه شبیهسازی تأثیر توأم عوامل ریسک را میدهد. هدف انتخاب حاشیهها و تابع مفصلی است که بهترین توزیع ضرر را نشان دهد. در این پایاننامه ابتدا مفصلهای بیضوی با تمرکز بر مفصل گاوسی و مفصل تی استیودنت توصیف میشوند و با توجه به اینکه این خانواده از مفصلها برای پیادهسازی و تولید سناریوهای مونتکارلو آسان است مورد استفاده قرار میگیرد. درنهایت، از مفصلهای بیضوی برای برآورد ریسک اعتبار مجموعهای از 30 وام استفاده میشود.
