در بخش کشاورزی به منظور مصرف بهینه نهادهها کارآمدسازیاز اهمیت فراوانی برخوردار است. لذا بررسی کارایی در بخش ها در راستای افزایش تولیدات و مصرف بهینه ی عوامل تولید می تواند در رشد بهره وری مؤثر باشد. هدف از این تحقیق بررسی میزان کارایی تولید انگور در شهرستان ملایر در سالهای 1395-1380 می باشد. برای بررسی کارایی از روش تحلیل پوششی داده ها استفاده شده و رویکردهای ورودی محور و خروجی محور در دو حالت بازده ثابت نسبت به مقیاس و بازده متغیر نسبت به مقیاس مورد مقایسه واقع شده است. نتایج حاکی از این است که در حالت بازده متغیر نسبت به مقیاس در هر دو حالت ورودی محور و خروجی محور میزان کارایی بیشتر از حالت بازده ثابت نسبت به مقیاس می باشد بطوریکه میانگین کارایی در حالت بازده متغیر نسبت به مقیاس در حالت ورودی محور 0.99 و در حالت خروجی محور 0.97 درصد گزارش شده است.این در حالی است که در مدل بازده ثابت نسبت به مقیاس میانگین کارایی در دو حالت 0.92 برآورد شده است.
