حفظ سلامت و رشد مناسب گوساله های شیری در ماه های اول زندگی شان بسیار حائز اهمیت است. از این رو ارائه راهکارهای عملی و موثر جهت رشد بهینه گوساله ها ضروری است. برپایه نتایج پژوهشهای پیشین، استفاده از عنصر روی می تواند سبب کاهش علائم اسهال، به عنوان مهم ترین عامل تلفات و کاهش عملکرد در گوساله های شیرخوار، و همچنین بهبود رشد شود. هدف از این پژوهش بررسی اثر بخشی منابع مختلف عنصر روی بر عملکرد رشد در گوساله ها شیرخوار بود. داده های مربوط به 20 راس گوساله ماده شیرخوار که به طور تصادفی به 4 تیمار آزمایشی اختصاص داده شده بودند در این پژوهش مورد بررسی قرار گرفت. تیمارهای آزمایشی شامل 1) گروه شاهد (بدون افزودن عنصر روی به شیر مصرفی روزانه)، افزودن 80 میلی گرم عنصر روی به شیر مصرفی روزانه گوساله ها از منبع 2) شکل آلی عنصر روی بر پایه کیلات های پیشرفته (بن زا-روی)، 3) روی-متیونین، یا 4) سولفات روی بود. گوساله ها پس از تولد به مدت دو روز با آغوز تغذیه شدند و از روز سوم تا سن 14 روزگی، تیمارهای آزمایشی اعمال شد. وزن بدن در زمان تولد و همچنین در سن 14 روزگی اندازه گیری شد. میزان مصرف خوراک جامد نیز تا سن 14 روزگی به صورت روزانه اندازه گیری و میانگین مصرف روزانه خوراک جامد محاسبه گردید. نتایج این آزمایش تفاوت معنی داری را بین گروه های آزمایشی برای وزن تولد و وزن 14 روزگی نشان نداد. افزودن روی-متیونین یا بن زا-روی به شیر مصرفی گوساله های شیرخوار به ترتیب سبب بهبود 57 و 47 درصدی میانگین افزایش وزن روزانه نسبت به گروه شاهد شد، در حالیکه این بهبود در گروه سولفات روی در حدود 20 درصد بود. بیشترین میزان مصرف خوراک جامد مصرفی در گروه بن زا-روی مشاهده شد. به هرحال اختلافات مشاهده شده بین گروه های آزمایشی از نظر آماری معنی دار نبود. نتایج این پژوهش نشان می دهد که استفاده از شکل آلی عنصر روی (بن زا-روی و روی-متیونین) در شیر مصرفی گوساله های شیرخوار می تواند سبب بهبود نرخ رشد و همچنین مصرف خوراک جامد در اوایل زندگی شود.
