هدف اصلی پژوهش حاضر شناسایی مرزهای حرفه ای در روابط بین استاد و دانشجو بود. برای نیل به این هدف، از تحلیل محتوای عرفی استفاده شد. بر این اساس با استفاده از روش نمونه گیری هدفمند از نوع حداکثر تغییرات تعداد 36 (20دانشجو و 16هیئت علمی) به عنوان مشارکت کننده در پژوهش انتخاب شدند. ابزار مورداستفاده برای گردآوری داده ها، مصاحبه نیمه ساختاریافته بود. برای تجزیه وتحلیل مصاحبه ها از روش تحلیل محتوای استقرایی و جهت بررسی اعتبار یافته ها از سه راهبرد بازبینی توسط مشارکت کنندگان، بهم تنیدگی و بازتاب پذیری استفاده شد. یافته ها نشان داد که مرزهای حرفه ای در روابط بین استاد و دانشجو شامل: مرزهای عاطفی (پرهیز از روابط عاطفی و احساسی وحفظ رفتار محترمانه)، مرزهای ارتباطی (شفافیت در ارتباط و حفظ حریم خصوصی) و مرزهای قدرت (شفافیت در مرزهای قدرت و اختیار و پرهیز از تمایز و تبعیض) هستند. درمجموع بر اساس نتایج این پژوهش می توان گفت که در بستر دانشگاهی ارتباطات و تعاملات موثر بین استاد و دانشجو به عنوان یکی از عوامل مؤثر در پیشرفت دانشجو و بهبود فرایند یاددهی-یادگیری تلقی می شود. از این رو، نظارت دقیق بر ارتباطات و تشویق به ایجاد روابط درست بین استاد و دانشجو در چارچوب مرزهای حرفه ای معنا و مفهوم پیدا می کند.
