چکیده هدف از انجام این پژوهش مقایسه خودکارآمدی در مادران دارای کودک معلول ذهنی و سالم بود. روش تحقیق پس رویدادی یا علی مقایسهای بود. جامعه آماری این پژوهش تمام مادران دارای کودک معلول ذهنی و ماداران دارای کودک سالم می باشد. این کودکان در بهزیستی شهرستان صحنه در نیمه دوم سال 97 نگهداری می شدند و تعداد آنها 50 نفربود. نمونه مورد مطالعه را 30 مادر دارای کودک معلول ذهنی و 30 مادر با کودک سالم همگن با آنها تشکیل می دهند. روش نمونه گیری مادران به روش تصادفی ساده بود. ابزار مورد استفاده پرسشنامه خودکارآمدی شرر و همکاران ) 1982 ( بود. پایایی ابزار از طریق ضریب آلفای کرانباخ و روایی از طریق همبستگی هر گویه با بعد مربوطه و همچنین همبستگی هر بعد با نمره ی کل به دست آمد . نتایج حاکی از پایایی و روایی قابل قبول ابزار بود. نتایج نشان داد که تفاوت معناداری بین دو گروه در میزان خودکارآمدی وجود دارد. خودکارآمدی در مادران دارای کودک معلول ذهنی به طور معناداری پایین تر از مادران دارای کودک سالم است. میتوان نتیجه گرفت که معلولیت ذهنی کودکان بر خودکارآمدی مادران آنها تاثیر گذار است.
