مهدی هدایتی

با توجه به رشد روز افزون جمعیت جهان، فراهم کردن مقدار کافی غذا برای این جمعیت در حال افزایش، امری دشوار می باشد. صنعت طیور از راه تامین منبع پروتینی مناسب برای مصرف کنندگان سراسر جهان، سهم ارزشمندی برای حل این مشکل دارد. یکی از مشکلات اساسی پیش روی جوامع بشری، افزایش ضایعات حاصل از کارخانجات صنایع غذایی می باشد که موجب ایجاد نگرانی های زیست محیطی نیز شده است (پرسیا و همکاران، 2003). بسیاری از ضایعات به عنوان منابع با ارزش پروتئین و انرژی به شمار می روند (ال بتادی2005). بررسی تاریخ جوامع انسانی نشان می دهد که مشکل تامین غذا از چالش هایی بزرگی است که همگام با پیدایش، رشد و تکامل گروه های انسانی، همواره وجود داشته و ذهن انسان را به خود معطوف کرده است. از لحاظ جامعه شناختی نیز، اساساً شیوه های تامین و تولید غذا در جوامع انسانی تعیین کننده نوع ساختار و شاخصه جوامع انسانی در هر دوره است. هر چند بحران غذا در ادوار گذشته شرایط خاص خود را نشان داده اما روند افزایش جمعیت و محدودیت منابع پایه (آب و خاک) در دهه های میانی قرن بیستم باعث گردیده که حل این مشکل به طور جدی در دستور کار دانشمندان، مدیران جوامع و همه دست اندرکاران قرار گیرد. در این راستا سازمان خوار و بار کشاورزی ملل متحد (FAO) امنیت غذایی جوامع را از اهم وظایف دولت ها و مدیران جوامع قلمداد نموده است. بر اساس آمارهای بین المللی بیش از 870 میلیون نفر کل جهان در گرسنگی و فقر غذایی به سر برده و این مشکل (FAO) را بر آن داشت تا سال 2006 را به عنوان سال امنیت غذایی نامگذاری نماید و طی دستورالعمل هایی همه کشورهای دنیا را به بالا بردن ضریب امنیت غذایی وا دارد. در همین حال که بخش عظیمی از مردم جهان در فقر غذایی به سر می برند بخش انبوهی از تولیدات مواد غذایی در دنیا به شکل ضایعات از چرخه مصرف جدا شده و علاوه بر زیان های مادی تاثیر بسزایی نیز در آلودگی محیط زیست دارند. علی رغم تلاش در راستای رشد تولید در بخش کشاورزی، روند ایجاد و تولید ضایعات و پسماند بخش کشاورزی نیز رو به افزایش است. بر اساس جدیدترین گزارش (FAO) حدود 33 درصد از محصولات کشاورزی جهان با ارزش قریب به 1/3 میلیارد دلار در سال از چرخه تولید خارج و به ضایعات تبدیل می شوند. برابر آمار منتشره سازمان جهاد کشاورزی، حدود 27 درصد از کل اراضی قابل کشت در کشور ما به کشت علوفه