تامین پروتئین غیرقابل تجزیه درشکمبه (عبوری) برای تامین نیازهای اسیدآمینه دام جهت رشد در برخی شرایط فیزیولوژیکی ضروری می باشد. در مورد تامین بخشی از پروتئین خوراک آغازین از منابعی که کمتر قابلیت تجزیه پذیری در شکمبه دارند، در تغذیه گوساله های شیرخوار گزارش های اندکی موجود است. بازدهی تولید پروتئین میکروبی علاوه بر قابلیت دسترسی منابع پروتئینی برای میکروب ها به قابلیت دسترسی نشاسته جیره نیز بستگی دارد. در این آزمایش بخشی از کنجاله سویا با پودر گوشت و استخوان (تا 10 درصد ماده خشک) در جیره هایی با نسبت های مختلف جو و ذرت بر عملکرد، قابلیت هضم مواد مغذی ومتابولیت های خون گوساله های شیرخوار هلشتاین در قبل و بعد از شیرگیری بررسی شد. تیمارهای آزمایشی شامل استارتر با ذرت بالا و کنجاله سویا (HCHS)، ذرت بالا و جایگزینی بخشی از کنجاله سویا با پودر گوشت (HCMB)، جیره با جو بالا و جایگزینی بخشی از کنجاله سویا با پودر گوشت (HBMB) و استارتر با جو بالا و کنجاله سویا (HBHS) بودند. 40 رأس گوساله شیرخوار هلشتاین ماده به صورت تصادفی بین 4 گروه آزمایشی تقسیم شدند. گوساله تا سن سه روزگی با آغوز مادرشان تغذیه می شدند و بعد از آن با روش افزایش تریجی و کاهش تدریجی با شیر تغذیه شدند و در سن 68 روزگی از شیر گفته شدند و به صورت گروهی نگهداری شدند و آزمایش تا سن 77 روزگی طول کشید. در طول دوره آزمایش ،مقدار خوراک مصرفی گوساله ها،وزن کشی،اندازه گیری دور سینه واندازه گیری قد به صورت هفتگی ودر ساعت معینی ثبت شد. نمونه خون از 7 گوساله از هر گروه آزمایشی در دو نوبت قبل از شیرگیری و در یک نوبت در انتهای دوره ازمایش گرفته شد. نتایج حاصل نشان داد که استفاده از جیره HBMB به صورت معنی داری باعث افزایش وزن بدن، خوراک مصرفی، افزایش وزن روزانه و افزایش رشد اسکلتی در دوران شیرخوارگی و پایان دوره و در کل دوره آزمایش نسبت به سایر گروه ها شد (P p). متابولیت های خون بین گوساله های مشابه بود. نتایج این آزمایش نشان داد که تغذیه گوساله های شیرخوار با خوراک آغازین هابی که بخشی از کنجاله سویا با پودر گوشت و استخوان جایگزین شده بود، پاسخ های عملکردی بهتری داشتد.
