تنش اکسایشی حاصل از سرما روی غشا های زیستی و بسیاری از فرایندهای سوخت و سازی گیاه اثر منفی دارد. در این پژوهش، اثر کاربرد برگی متیل جاسمونات بر مقدار پراکسیداسیون چرب یهای غشا، پراکسید هیدروژن، فنل کل، پروتئین های محلول و فعالیت برخی آنزیم های آنتی اکسیدان (از قبیل سوپراکسید دیسموتاز، کاتالاز، گایاکول پراکسیداز و اسکوربات پراکسیداز) برگ دانهال های خیار گلخانه ای رقم ’نگین‘ در شرایط تنش سرما بررسی شد. 100 و 200 میکرومولار) محلول پاشی ،50 ، دانهال ها در مرحله چهار برگی با غلظت های مختلف متیل جاسمونات ( 0 شدند. بعد از 48 ساعت، نیمی از بوته های تیمار شده با متیل جاسمونات به همراه شاهد به مدت 12 ساعت در معرض دمای 4 درجه سلسیوس و سپس به مدت سه روز در شرایط بهبودی در گلخانه قرار گرفتند. بقیه دانها لهای تیمار شده با متیل جاسمونات و شاهد در دمای 24 درجه سلسیوس نگهداری شدند. تنش دمای پایین به طور معنی داری غلظت مالون دی آلدهید و پراکسید هیدروژن را در برگ ها افزایش داد. در حالی که تیمار متیل جاسمونات به طور معنی داری تولید این ویژگی های خسارت زای غشا را در شرایط تنش سرما کاهش داد. مقدار فنل کل و پروتئین های محلول در دانهال های محلول پاشی شده با متیل جاسمونات در مقایسه با شاهد بیشتر بود. متیل جاسمونات به ویژه در غلظت های 100 و 200 میکرومولار، به طور چشمگیری فعالیت آنزیم های سوپراکسید دیسموتاز، کاتالاز، گایاکول پراکسیداز و آسکوربات پراکسیداز را در دانهال های سرما دیده افزایش داد. به نظر می رسد که متیل جاسمونات ضمن افزایش غلظت تنظیم کننده های اسمزی مانند پروتئین های محلول و افزایش فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدان و ترکیب های فنلی باعث کاهش اثرهای منفی دمای پایین و در نتیجه پایداری بیشتر غشای یاخته ها می شود.
